Yazmayım yazmayım dedim ama yine duramadım. Bölgesel Amatör Ligde ilçemizi temsil eden Beykoz 1908 bir sezonu daha hayal kırıklığıyla kapattı.10 yılı aşkın süredir profesyonel lig hasretiyle yanıp tutuşan Beykoz 1908 taraftarları bir yılı daha eli boş tamamlamanın üzüntüsünü yaşıyor.
Her sezon başında konulan şampiyonluk hedefi ve sezon sonunda gelinen nokta ve yeniden başa dönüş.
Aslında Beykoz 1908 için birkaç yıl önce ( Bülent Akatay ve sonrasında Dinçay Atmaca yönetiminde) kazanılan şampiyonluk gelecek güzel günlerin habercisi gibiydi.
O sezon birbirini tamamlayan, sahada birbirinin açığını kapatan iyi bir kadro kurulmuştu. Teknik ekipte bu oyuncu grubunu çok iyi antrene ediyordu. Defalarca antrenmana gittiğim için iyi hatırlıyorum.
Oyuncular antrenmanda yorulsa da maçlarda rakip takımı mücadele anlamında adeta eziyordu. Kondisyon anlamında takım üst düzeydeydi. Lige oldukça iyi başlayan Beykoz 1908 zorlu grupta sezonu ilk sırada tamamlamayı başarmıştı.
Bülent Akatay hoca ve ekibinin kurduğu kadro büyük Beykoz taraftarını da arkasına alarak muhteşem bir sezon yaşamıştı.
Sonrasında ise kimsenin anlam veremediği hoca değişimi sonunda rüzgârı arkasına almış ve herkesin Bölgesel Amatör Lige çıkmasını beklediği Beykoz 1908 gruptan çıkamayarak Süper Amatör Ligde yoluna devam etmişti.
Eğer o kadro ve istikrar korunabilseydi Beykoz 1908 bugün belki de profesyonel liglerde olabilirdi. Her sezon başı baştan aşağı kadro ve teknik adam değişimi Beykoz 1908'i zirveden uzak tutunca doğal olarak başarıda gelmedi.
Sonrasında bir türlü istenen çıkışı yapamayan Beykoz 1908 nihayetinde birazda Covid 19 nedeniyle Bölgesel Amatör Lige yükseldi.
Bu sezona oldukça erken başlayan ve aylar öncesinden hazırlık çalışmalarıyla sezonu açan Beykoz 1908 bir türlü ideal kadroyu kuramayıp, haftalar geçtikçe elindeki oyuncuları da tutamayınca sezon bitiminde İstanbul'un en güzel ilçesinin insanlarının yüzü bir kez daha gülmedi.
Futbolda istikrar çok önemlidir. Keşke en son şampiyonluğun kazanıldığı sezondaki teknik ekip ve futbolcular birkaç sezon takımda tutulsaydı.
Başarı çoğu zaman ekip ruhundan gelir. Bunun için birkaç tanede yetenekli oyuncun varsa başarı kalıcı olur. Hatırladığım kadarıyla o sezon saydığım etkenlerin birçoğu vardı.
Paşabahçe stadında 5 bin kişinin önünde oynanan maçların tadı herkesin damağında kaldı.
İnanın bugün o günleri arıyoruz. Sahada koşmaktan rakibi perişan eden ve şampiyonluğa koşan Beykozdan bugün sadece 3 puanla grubu son sırada bitiren Beykoz 1908'e.
Biz gönülden Beykozluyuz. Yolda da oynasa kaldırıma çıkar takımımızı destekleriz. Bizim için önemli olan tabiki armadır,formadır ama başarıyı da çok özledik. Şampiyonlukları çok özledik.
İnşallah o günleri görmek bizlere yeniden nasip olur. Kolay mı ?
Bu ekonomik koşullarda tabii ki zor. Yeniden yapılanma şart. İstikrar şart. Yeni bir nefes şart. Kulübe sahip çıkmak şart.
Bugünkü şartlarda açıkçası çok ümidim yok.
Sözün özü bu gidişat sürerse bu hüzünler hepimizi uzun bir süre daha terk etmeyecek gibi görünüyor.
Yazı: Ümit YILMAZ
28 Haziran 2021 Pazartesi
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder