Beykoz Belediyespor Hentbol Takımını ilk kurulduğu günden beri takip etmekteyim...daha önce de ifade ettiğim gibi lise dönemimde Okul Hentbol Takımında olmamım bu spor dalını sevdirdiğini hep söylerim...
Tarihinin ilk maçından, son maç olan İzmir Büyükşehir Belediyespor maçına kadar kaç maç takip ettim sayısını hatırlamıyorum...emeklilik öncesi sezonlarda çalışma saatlerim uymadığı için bazı maçları da kaçırmadım değil...
İlk maç heyecanı, ilk şampiyonluğu, ilk Süper lig maçını, ilk Türkiye Kupası finalini bu takım ile birlikte yaşadım...ha şunu da açıkça ifade edeyim, takımın bir ferdi olarak maddi anlamda elime hiçbir şey, hiç bir gelir geçmedi diyebilirim...takımdaki sporcular ile aramızda yıllar içinde çok sağlam dostluk kuruldu gibi...bu muhabbet ortamının yanına sadece deplasmanlarda gördüğüm, gezdiğim kentler yanıma kar kaldı...
Neyse hafta bir erteleme maçı için ver elini İzmir dedik...Türkiye Kupası Çeyrek Final ilk maçında ligde bu sezon sürpriz çıkış yaşayan takımlardan İzmir Büyükşehir Bld.Spor maçının zor geçeceği belli idi...nitekim de öyle oldu...
Maç öncesinde bu sezon çok kritik maçlarda sahne alan, attığı goller ile arkadaşlarına moral katan Salih Uludağ sakatlığı nedeni ile İstanbul'da kaldı. Diğer sakatlık yaşayan isimlerden Ümit Kırkayak maçı tribünden izlerken, diğer isim Kaleci Yağız Öksüzcük ise saha kenarında maç kadrosunda maçı takip etti, oynayamadı.
Müsabaka Yakup Yaşar Simsar'ın attığı gol ile 1-0 üstünlüğümüzde başladı. 3-3 beraberlik anı sonrasında Samet'in 2 ve Yakup ile gelen tek gol sonrasında 3 farkı yakaladık. 18.Dakikaya gelindiğinde 12-8 ile fark dörde de çıktı.
Beykoz Belediyespor takımı ataklarında Kalesinde devleşen Yevgen Sapun farkın dolayısı ile maçın kopmasının önüne geçen isim oldu. Ne zaman İzmir ile oynansa bu kaleciyi geçemedik gitti...ne sağ, ne sol, ne de 7 metre atışlarında geçebiliyorduk...buna karşın ilk yarıyı 14-13 önde kapamayı başarmadık da değil.
İkinci yarıda ataklarımız devam etti, nitekim 36.Dakikaya gelindiğinde 17-14 ile 3 farklı avantajımız vardı. Ama dediğim gibi Kaleci Yevgen'e takılmaya devam ettik biz boş ataktan ne zaman geri dönsek kalemizde golü bulduk. İzmir Büyükşehir Belediyespor Takımı 42.Dakikada 19-19 ile beraberliği yakaladı.
Çağlayan ve Ozan ile bulduğumuz goller ile 21-19'a gelip iki farkı yakaladık. 23-23 ile bir kez daha İzmir'e yakalandık. 58.23 Dakikada maçta 26-24 üstünlüğümüz varken Müsabaka Hakemi Kaleci Yevgen'e Kırmızı-Kart çıkardı. Tolga iki kritik gol ile 26-26 ile maça yine eşitlik getirdi.
Son 20 saniyede atak hakkı ev sahibi takımın iken top maçın başarılı isimlerinden Gökhan Örnek'e geldi...atışında top filelerle buluştuktan sonra da son düdük çaldı.
Tabii ki üzülmemek elde değil...sakatlık, şu, bu o diye onlarca bahane bulunabilir ancak bu takım beni şaşırttıkça şaşırtıyor...Spor Toto mağlubiyeti sonrası hava kaybolmuş gibi. Ardından bir de gelen Covit pozitif hali takımı daha da etkilemiş...hafta içi erteleme maçında 5 farkı kapatıp maçı çeviren takımın soyunma odasına giderken bırakın sevinecek ayakta duracak hali kalmamıştı.
İzmir Büyükşehir Belediyespor maçında 4 farklı üstünlük de yakalanmış iken maalesef koruyamadık...Kaleci Yevgen Sapun'u yıllardır çözemedik gitti...
Ha bu maçın rövanşı olacak, tek gollük bir dezavantaj varken, kapamak mümkün...yeter ki takım halinde moral-motivasyonumuz tam olsun.
Bu takıma dışarıdan ne kadar yoğun baskı var bilenler biliyor...hatta birçok maçının duyurusunu yaptığımızda rakip takıma başarı dileyen bir kitle de çok...yenilsin diye dua eden, yenilince bayram ilan eden İrlandalıları da unutmamak gerek.
Her şeye rağmen bu takım istediği anda istediği maçı kazanabilir...yeter ki Hakem hatalarına takılmasın...bu takım için Salim Öztürk Başkan olsun Fatih Sağlam Başkan olsun ne kadar emek sarf ediyor, takımın her mağlup kapadığı maçtan sonra ne kadar baskılara göğüs geriyorlar sporcu kardeşlerimiz görmeli. Maddi-Manevi her şartta yanlarındalar...ancak onlar da bir yere kadar sizlerin ardında durabilir...
Maalesef dost acı söyler, bu andan sonra Türkiye Kupası dışında hiçbir şey kimseyi tatmin etmez...Ha arada mucize sonuçlar olur, şampiyonluk da gelir bunu da bir yere not edelim...ben sporcu kardeşlerimi bir abisi olarak çok seviyorum...yoksa maddi hiçbir kazancım olmadan o şehir senin bu şehir benim takip de etmezdim...futbolu da seviyorum ama ikinci sevdiğim spor da hentbol...
Bu takımın bir ferdi olarak görmekteyim kendimi onun için umarım duygularımı aktardığım yazım sizleri üzmez...O kupa kalkacak başka yolu, çaresi de yok...sizlerin yeteneklerinizi çok iyi biliyorum, silkinip, bir kendinize gelseniz yeter karşınızda kimse duramaz...en büyük rakip kendinizsiniz...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder